POLANICA ZDRÓJ (ALTHEIDE-BAD)
Polanica Zdrój to jedno z najchętniej odwiedzanych uzdrowisk w Kotlinie Kłodzkiej. Nazwa Heyde (niem. „wrzosowisko”, „puszcza” albo „pustać”, „polana”) pojawiła się po raz pierwszy w źródłach pisanych w 1347r. Od lat 70. XIX w. miejscowość zaczęto nazywać Bad Altheide, akcentując w ten sposób funkcję uzdrowiska. Formalnej zmiany nazwy z Altheide na Altheide-Bad dokonano w 1925r. Po II wojnie światowej i przejęciu ziemi kłodzkiej przez polską administrację w maju 1945r. przemianowano miasto na Puszczyków Zdrój od znaczenia „puszcza”. 7 maja 1946r. nadano miejscowości polską nazwę Polanica Zdrój.
Miasto posiada bardzo specyficzny klimat, co składa się na bogatą gamę roślinności i liczne walory lecznicze. Chlubą są wiekowe rododendrony, będące pod ścisłą ochroną. W centrum miasta znajduje się Park Zdrojowy, w którym znajdują się miejsca takie jak Park Szachowy z figurami o wysokości 140cm i osławiona Pijalnia Wód Mineralnych „Wielka Pieniawa”. Tam też zobaczyć możemy pomnik polanickiego Niedźwiadka, który jest wyznacznikiem najdalszego zasięgu lądolodu skandynawskiego na Ziemi Kłodzkiej. Wiąże się z nim także pewna legenda.
Na deptaku, przy Bystrzycy Dusznickiej, znajduje się Aleja Gwiazd Koszykówki z odciskami dłoni koszykarzy. Według niej, dawno dawno temu, gdy tereny te porastała puszcza, pewien gajowy w upalny dzień wybrał się na obchód terenu. W pewnej chwili poczuł znużenie i ogromne pragnienie. Znalazł źródełko i gdy już miał się napić, rzucił się na niego potężny niedźwiedź. Po krótkiej walce gajowy powalił zwierza na grzbiet. Gdy zamierzał wbić mu nóż w serce, ten odezwał się: „Nie zabijaj mnie, a ja wskażę ci wodę o wiele smaczniejszą”. Gajowy uwolnił więc niedźwiedzia, a ten zwierz zaprowadził go na polanę ze źródłem, z którego tryskała woda o dziwnym zapachu. Młodzieniec napił się jej, a wkrótce opuściło go zmęczenie. W tym czasie niedźwiedź zniknął. Wieść o niezwykłej wodzie szybko rozeszła się po okolicy i niebawem zaczęli przybywać tu ludzie nawet z odległych stron. Dookoła polany powstała osada, którą po latach nazwano Polanicą.
CZY WIESZ ŻE:
– W urzędowej niemieckiej nazwie miejscowości słowo Bad (pol. „zdrój”) umieszczono na końcu nazwy. Był to wyjątek, gdyż we wszystkich pozostałych miasteczkach tego typu słowo „Bad” umieszczano na końcu nazwy.
– W gimnazjum Zdobienia Szkła, a potem w technikum szklarskim uczyła się Irena Santor.
PIjalnia wód mineralnych
Po raz pierwszy o źródłach polanickich wspomina Georgius Aelurius w kronice Ziemi Kłodzkiej z 1625 r., podkreślając doskonały smak wód. Od 1903r. prowadzono w Polanicy wiercenia w poszukiwaniu nowych wód mineralnych. Pierwszy sukces uzyskano w maju 1904r., kiedy wyborowano otwór w uskoku piaskowca. Nowe źródło nazwano „Gertruda”, ale po roku przemianowano je na „Wielką Pieniawę”. Pod koniec listopada tegoż roku wywiercono drugie, bardzo wydajne źródło mineralne „Karolina”, które w latach 50 – tych przybrało nazwę „Pieniawa Józefa”. Obecnie źródło Józef nosi nazwę Staropolanka.
Wskazania lecznicze:
– choroby układu trawienia: zaburzenia jelita grubego, choroby wątroby i trzustki, nadkwaśność, problemy cukrzycowe
– choroby układu krążenia,
– choroby układu moczowego: kamica nerkowa,
– zatrucia alkoholem etylowym
CZY WIESZ ŻE:
– Gośćmi kurortu byli m.in. Maria Dąbrowska, Mieczysław Fogg,
– Wielka Pieniawa należy do samo wypływów artezyjskich. Oznacza to, że do jej wydobycia nie potrzeba żadnych pomp, gdyż woda wypływa na powierzchnię pod własnym ciśnieniem.
– W ciągu doby z polanickich źródeł wydobywa się ponad milion litrów wody mineralnej